خوزستاني ها درد زياد دارن.دردايي که حتي اگر شما هم اسمشو نياري اونا خودبخود آهشو ميکشن.خيلي سخته تو اوج ثروت مجبور باشي با اون ماست ودوغ گازدار سر کني.سخته ديگه.دروغ نگيم به خودمون...
استانمون اين همه ثروت داشته باشه و خودمون از فقير ترين استاناي کشور باشيم.به قول استادم حرف خوبي زد بهم 1 بار.گفت وقتي ما بلد نيستيم از اين منابع استفاده کنيم پس حقمونه که بقيه که بلدن بيان سودشو ببرن و ما نگاه کنيم.
به اميد اونروزي که ديگه بالا شهر و پايين شهر و مرکز شهري وجود نداشته باشه و همه از امکانات مساوي برخوردار بشن.
به اميد اونروزي که ديگه هيچ فقير و غني و قشر متوسطي وجود نداشته باشه.
ببخشيد اگر حرفام تلخ بود.البته اينايي که گفتم دليل بر نا اميدي ما نيست.ايشالا خودمون(بچه هاي خوزستان)زمام کار رو دست ميگيريم و خوزستان رو به جايي ميرسونيم که دبي انگشت کوچيکشم نشه.
الهي آميييييييييييين...