سلام
ياد گذشته و روشهاي خوش کودکي به خير!
ما هم در کودکي عادت به پختن سيب زميني در آتش آن هم به دور از چشم پدر و مادر داشتيم
گرچه سيب زميني ها سوختند اما هرگز خاطرات خوش آنروزها نسوختند اما کاش مي شد به قول شما آتشي ساخت و خاطرات تلخ را در آن سوزاند
نود و يک که سوخت!چشم بر هم بزنيم نود و دو هم مي سوزد.اميدوارم اين سوختن ها، زمينه اي باشد براي ساختن ها من هم اميدوارم اين سوختن ها زمينه اي باشد براي ساختن ها... سال خوبي داشته باشيد