پيام
+
*قديمي بوديم!*بوي ناب درِ کهنه ي چوبي مي داديم.بوي کاغذ کتاب درسي،بوي گوني نخي برنج ايراني،بوي ساده ي سادگي و صافي و صداقت.
صدايمان مثل صداي لولاي درهاي چوبي جير داشت و با هر آمد و رفتي سوووت مي کشيد.
دلمان از هر جايي پُر مي شد مي آمديم اين جا خردش مي کرديم روي سر همسايه ها!گاهي دعوا مي شد،پاي بزرگان کشيده ميشد وسط ماجراهاي عجيب و غريبمان.
*ما کجاييم؟دوستان کجايند!؟*
نجفي از قيدار
94/2/9
ياسيدالکريم
:)