پيام

سيد ابراهيم آل رضا
91/9/7

+ *فيد قبل از خواب ما*... . من خيلي زود تحت تأثير محيط اطرافم قرار مي گيرم.مثلاً از کنار يک ديوار گلي که مي گذرم همه چيزهاي ساده زندگي در جلوي چشمانم تداعي مي شود و يا مطالب برخي دوستان را که مطالعه مي کنم تراوشات ذهني ام جوشش مي يابد. *بعضي ها ما آدمهاي داراي اين مشخصات را حساس مي نامند.به نظر من اگر اين حساسيت ها نباشد زندگي سخت مي شود.* . شما چه نظري داريد؟

حرف هاي تنهاي 92/4/20

سلام بله درسته

سلام عکستون پرشينه

به نظر من هميشه اعتدال خوبه ، حساسيت زياد يا کم ، ضرر ميزنه

سلام جناب سلماني بزرگوار/سلام سرکار خانم صبا...تصوير پرشين نيست!

http://shahriyarekoocheha.parsiblog.com/Feeds/6894324/ ... جولان ذهني پيدا کنيد .... :)

تصوير بدون شک عکس يه سرباز زمان بوق هست

نميدونم ، براي من که پرشينه

فکر مي کنم تصوير درست شد.

سلام..اگه در حد اعتدال باشه خوبه

دقيقاََ منم همينطورم:)

درست است؛همه چيز در حد اعتدال خوب است.

اتفاقا وقتي حساسيت باشه زندگي سخت ميشه... اگه آدم ها نسبت به اطرافشون دغدغه نداشته باشن نه وجدان دردي دارن و نه خدشونو در قبال چيزي مسوول ميدونن و نه اساسا به قلب و روحشون فشار مياد در نتيجه زندگيشون آسون ميشه. بر عکس کسي که درد اجتماع و دين و اطرافشو داره و خودشو در قبال اطرافيانش مسول ميدونه زندگيش سخت ميشه