شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار

پيام

+ بارالها ، خالقا با، راز خلقت محرمم کن بيخود از خود ، عاشقم کن ، فارق از اين عالمم کن پوچ و تو خالي چو ني هستم ، ندارم خود نوايي از" نَفَختُ فيهِ مِن روحي " دمي را همدمم کن اي که در کعبه شرف دادي به لطف خود حَجَر را نيستم کمتر ز سنگي ، شست و شو در زمزمم کن " لا تَکلني طَرفَةَ عَينٍ الي نفسي " خدايا در صراط مستقيمت ، فارق از پيچ و خمم کن *حبيب چايچيان(حسان)* ادامه را حتماً بخوانيد...
تا نلغزد پاي من ، در پرتگاه زندگاني/دستگيري کن ، توانم ده ، خدايا محکمم کن/آنچنانم کن که خود از بندگانت مي پسندي/هرچه کم دارم بيفزا ، گر فزون دارم ، کمم کن/تا به کي در حسرت يک بارش رحمت بسوزم/من کويري خشک و بي آبم ، ز اشکي پر نمم کن/کم نگردد سايه ي لطفت ، اگر بر من هم افتد/شاخه اي بي حاصلم من ، پربرم کن خرمم کن
بحر و جودت بي کرانه ، فيض بخش هر زمانه/من حبابم ، قطره ام کن ، خود به دريا منضمم کن/اي که گفتي " قول کالانعام " يا " بَل هُم اَضَل " را/خوي حيواني بگير از من ، خدايا آدمم کن
بسيار عالي بسيار عالي و عرفاني
*شعر کودکي ما را جناب حبيب چايچيان(حسان) سروده اند*
جناب گودرزپور سلام...شاعر بسيار زيبا و عرفاني سروده اند.اين شعر در زمان کودکي ما با آهنگي بسيار دلنشين خوانده مي شد.
ساناز-23
خوي حيواني بگير از من ، خدايا آدمم کن
فهرست کاربرانی که پیام های آن ها توسط دبیران مجله پارسی یار در ماه اخیر منتخب شده است.
برگزیدگان مجله اسفند ماه
vertical_align_top